بسم الله الرحمن الرحیم ((خدایا میخواهم آنگونه زنده ام نگه داری که نشکند دلی از زنده بودنم و آنگونه مرا بمیرانی که کسی به وجد نیاید از نبودم)) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چهار شنبه 16 فروردين 1391برچسب:, :: 18:34 :: نويسنده : صالح قوامی
دکتر علي شريعتي انسانها را به چهار دسته تقسيم کرده است 1. آناني که وقتي هستند هستند وقتي که نيستند هم نيستند • 2. آناني که وقتي هستند نيستند وقتي که نيستند هم نيستند • مردگني متحرک در جهان. خود فروختگاني که هويتشان را به ازای چيزی فاني واگذاشتهاند. بی شخصيتاند و بي اعتبار. هرگز به چشم نميآيند. مرده و زندهاشان يكي است. • 3. آناني که وقتي هستند هستند وقتي که نيستند هم هستند • آدمهای معتبر و با شخصيت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثيرشان را می گذارند. کساني که هماره به خاطر ما ميمانند. دوستشان داريم و برايشان ارزش و احترام قائليم. • 4. آناني که وقتي هستند نيستند وقتي که نيستند هستند • شگفت انگيز ترين آدمها. در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نميتوانيم حضورشان را دريابيم. اما وقتي که از پيش ما ميروند نرم نرم آهسته آهسته درک ميکنيم. باز ميشناسيم. می فهميم که آنان چه بودند. چه مي گفتند و چه مي خواستند. ما هميشه عاشق اين آدمها هستيم . هزار حرف داريم برايشان. اما وقتي در برابرشان قرار ميگيريم قفل بر زبانمان ميزنند. اختيار از ما سلب ميشود. سکوت ميکنيم و غرقه در حضور آنان مست می شويم و درست در زماني که ميروند يادمان می آيد که چه حرفها داشتيم و نگفتيم. شايد تعداد اينها در زندگي هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|